Al 47 jaar lang is Coen van Kesteren (72) een vertrouwd gezicht achter het stuur van een touringcar bij Toonen Reizen. Met passie en enthousiasme gidste hij groepen reizigers door de mooiste landschappen van Europa. Nu hij gepensioneerd is doet hij het wat rustiger aan. Maar stoppen met rijden? Dat nog zeker niet.
Coen begon zijn carrière al vroeg. In de beginjaren ‘70 reed hij met zijn eigen busje bandjes en cabaretiers door het land. Het vervoer waar hij de bandjes mee rondreed werd steeds groter en groter. Een vrachtwagenrijbewijs behalen was een logisch gevolg.
Eerste stappen in de reiswereld
Dit bleek een gouden zet, want zo kon hij ook op grote touringcars rijden. “In 1977 zag ik bij Toonen Reizen een bord in de tuin, ze waren op zoek naar parttime chauffeurs. Aangezien ik die bandjes in de avonden en weekenden deed, kon ik overdag nog wel een paar ritten maken, dacht ik.”
Zo gezegd, zo gedaan. Coen begon zijn werkzaamheden bij Toonen Reizen met het brengen van kinderen naar een kinderdagverblijf. Al snel breidde hij zijn takenpakket uit. Hij ging met ouderen op reis en maakte kennis met het internationale toerisme toen hij met de heer Toonen senior mee mocht naar Parijs. “In die tijd was het nog rustiger op de weg”, herinnert Coen zich. “’s Morgens vertrokken we om 5 uur en om half 12 waren we in Parijs. Tegenwoordig, met al dat verkeer en die files, duurt het allemaal een stuk langer.”
Geen avontuur te groot
Ook spontaan invallen behoorde tot de charme van het werk. “Als er ‘s avonds twee bussen naar Londen moesten om ‘s nachts door te rijden met scholieren en er werd 1 chauffeur ziek, dan reed ik ‘s nachts om half 12 ineens naar Londen,” lacht Coen. “Of naar Italië, Frankrijk, Zuid-Spanje, Portugal. Overal ben ik wel geweest. Daar draaide ik mijn hand niet voor om. Het avontuur lonkt nog steeds. Al is dat nu wat minder, nu ik 72 ben. Ik doe het nu wat rustiger aan.”
Wat Coen zich ook nog goed herinnert is een reis naar Polen. Een week lang ging hij met een groep Duitsers op pad. Om de spanning te doorbreken en de sfeer te veraangenamen, begint Coen zijn rit vaak met een paar grapjes die hij tijdens zijn ritten met cabaretiers heeft opgestoken. “Ik zei dan bijvoorbeeld: mijn Duits is niet zo denderend goed. Ik heb het nooit op school geleerd, maar ik heb in de loop der jaren wel een beetje straat Duits opgepikt. Dus zeg maar gerust Rudi Carrell als je me wilt aanspreken! Toen ik dat zei barsten de passagiers natuurlijk in lachen uit. Het ijs is dan direct gebroken en de toon is gezet voor een week vol plezier en avontuur.”
Een familiebedrijf met hart voor de medewerkers
Toonen Reizen is voor Coen meer dan een werkgever. “Het is een familiebedrijf waar ik me altijd thuis heb gevoeld”, zegt hij met een warme glimlach. “Ik had gelijk door dat het een sociale en toegankelijke organisatie was. Toen ik bij Toonen Reizen begon, wist ik meteen: hier hoor ik thuis. Ik heb me altijd onderdeel gevoeld van de familie. Het voelt alsof ik daar ben geboren. En daar ga ik ook dood.”
Coen ervaart deze waardering onder andere in de flexibiliteit die Toonen Reizen biedt. “Is een chauffeur ziek of moet hij om andere redenen een paar dagen thuisblijven, dan is dat geen probleem”, legt hij uit. “Er wordt altijd naar een oplossing gezocht. We passen ons aan de klant aan, maar vergeten daarbij de situatie van de chauffeurs niet.”
Met pensioen maar nog steeds op pad
Inmiddels is Coen met pensioen, maar hij rijdt nog met een klein busje naar Kleef in Duitsland om een aantal kinderen naar speciaal onderwijs te brengen. De reislust is er nog steeds, maar op een ander tempo. “Nu ben ik 72 en doe ik het wat rustiger aan. Maar de passie voor reizen en het contact met mensen is er nog steeds.”
Stap jij straks in de schoenen van Coen?
Aan iedereen die overweegt om beroepschauffeur te worden, heeft Coen een duidelijke boodschap: “Gelijk doen! Niet twijfelen”, roept hij enthousiast. “Zeker als je van avontuur houdt dan moet je dat doen. Er is geen ander werk dat zoveel avontuur in zich heeft als dit werk, elke dag is anders.”
